Monday

Ini rindu aku dekat ipoh,
Masa ini. Aku sandar di katil aku, scroll timeline.
Bakar rokok
Tengok cermin dan tunggu fajar. 

Rindu aku dkt ipoh, dekat kenangan, 
Bila bangun awal sebab rumet bising nk bersiap, bila housemate sanggup amik naik motor walau jalan lg berapa tapak, bila byk kenangan tercipta dgn ikhlas.

Rindu aku dkt ipoh ni, dekat kenangan, 
Bila kau pergi kelas kau tk rasa beban. Kau ada kawan. Yg kau tahu kalau kau sedih, kau ada kawan. Kasyah, bila aje masuk kelas bila aja kalau bergosip, aku sekepala. Dia jujur. Dia baik. Dia faham. Dalam dunia ni mana lg nk jumpa orang mcm dia? Budak perempuan yg kuat bingit. Ah rindu. 

Aku harap, aku akan rindu dkt Dungun mcm aku rindu Ipoh. Tp aku rasa aku tk akan rasa.  Dungun lain. 

Penerimaan. Semua. Semua lain. Tak ada rasa yg sama. Mungkin sengaja aku diberi rasa ini. Dulu aku ingat, 
bila aku jumpa hasif, aku jumpa kasuah 2, 
bila aku jumpa syura, aku jumpa kasyah 2, 
bila aku jumpa gebal, aku jumpa kasyah 2. 
Bila aku jumpa piki, aku jumpa kasyah 2,
Bila aku jumpa azeem, aku jumpa kasyah 2, 

Tp semua tu salah. 

Walau aku jumpa haziq, aku jumpa omar, aku jumpa siapapun. Mereka berbeza. Tak mungkin aju dpt 2 orang yang sama pada tempat berbeza. Macam tak mungkin aku ada 2 cinta pada tempat berbeza.